چهار شـــــنبه سوری راه انداخته ایم من و تـــــــــــــــــو....

هوالمحبوب:

عاشق چهارشنبه و اسم چهارشنبه و تقدس چهارشنبه م .....مطمئنم یه چهارشنبه ی اردیبهشت رخت و لباسم را جمع میکنم و میرم از این دنیا.....همیشه به خدا گفتم بهترین ها را توی اردیبهشت و توی چهارشنبه هاش برام رقم بزنه و همیشه زده....

حتی درد آورترین اتفاقها وقتی چهارشنبه باشه میشه قشنگترین ها.....

نمیدونم چرا اما دوست دارمش...هم چهارشنبه را و هم اردیبهشت را.....

سیب است؟ گندم است؟ دلم دوست داردش!
از جنس مردم است؟ دلم دوست داردش!

سمی ترین نوازش دنیا دو دست هاش؟
گیریم کژدم است! دلم دوست داردش!
.

ولی به همون اندازه سه شنبه ها را دوست ندارم....سه شنبه هاحتی با وجود هزارتا اتفاق خوب ،باز هم سه شنبه ست و چقدر خوبه که غروبش با طلوع چهارشنبه همراهه....

میدونی ،سه شنبه ها یه جوریه!بدم میاد!!!

فکر نکن به خاطره...،مهم نبود خیلی زیــــــاد.....

یادش به خیر تمومه این شعرها و نوشته ها....یادش به خیر تمومه چهارشنبه ها ی قشنگ و تمومه سه شنبه های درد آور....

دیشب تا صبح هی خواب میدیدم....هی تند تند پشت سر هم خواب میدیدم....

شاید چون ذهنم درگیر و مشغول سه شنبه و چهارشنبه و چهارشنبه سوری بود....

خواب تمومه چهارشنبه سوری ها و تمومه سه شنبه ها و چهارشنبه های آخر سال را دیدم....

خواب اون سالی که چهارشنبه سوری رفتم اون سارافون خوشگله را واسه خودم خریدم و بعد همون شب با احسان بحث کردیم و دعوا شد و برگشتنمون به همدیگه دو سال طول کشید!!!!

خواب اون سالی که رفتم تا بهش بگم اشتباه کرده و باید به خودش برگرده ،نه من و اون دفترچه ی کذایی را دادم بهش تا تموم سالی که گذشته بود را مرور کنه و طلوع چهارشنبه با صدای بیدار شو باز چهارشنبه شد الی خانوم چشم باز کردم و بهش گفتم اشتباه نکن به من برنگرد باید به خودت برگردی.....

خواب اون سالی که...عجبــــــــــــــــــ ! اون سال نبود...همین پارسال بود.....ولی انگار اون سال بود!..

خواب اون سالی که همین پارسال بود و توی چشماش یه عالمه حباب بود و زود اومد و زود رفت......

دیشب خواب یه عالمه شلوغی دیدم.....

همه جا شلوغ بود...همه بودند.....همه ی فامیل ...ولی من نمیدونم چه خبر بود.....

 من همچنان مقتدر ولی لبخند به لب نشسته بودم و بقیه داشتند از دستم حرص میخوردند! نمیدونم چرا؟؟؟!!!!

چقدر خوبه سه شنبه که تموم بشه ،چهارشنبه میاد.....

هرسال فرنگیس جونم بساط چهارشنبه سوری را علم میکنه توی کوچه....

از چوب و هیزم واسه آتیش سوزونی بگیر تا سیب زمینی روی آتیش و تخمه و آجیل و شیرینی....

و بعد همه به هیجان میاند و توی این مراسم شرکت میکنند و واسه باشکوهتر و خاطره انگیز تر شدندش تلاش میکنند....

آدمای توی کوچمون سن و سالشون بالاست....خانومای سالخورده ای که شاید تنها امیدشون دیدار هفتگی نوه و نتیجه هاشون باشه...ولی همین آدما شبای چهارشنبه سوری هی سرک میکشند توی کوچه تا ببینند کی شعله ها زبونه میکشه تا از خونشون بپرند بیرون....

همیشه عاشق مهر و محبت این مدلی فرنگیس بودم...شاید اگر اون نبود هیچوقت مهربونی و مهربون بودن را یاد نمیگرفتم....

خدا را شکر که بهترین هدیه ی زندگیم همین فرنگیسه....

امسال باز شد آخرین سه شنبه سال و آخرین چهارشنبه سوری.....

به شهرزاد گفتم امشب بیاد و توی چهارشنبه سوریمون سهیم باشه.....

فردا صبح زود میرم قـــــم....دلم واسه معصومه تنگ شده......

خداراشکر که بعد از هر سه شنبه یه چهارشنبه منتظره رسیدنه.......

الـــــــی نوشــــتــــــ :

ســُــرخ می شوی ، وقتی می شنوی دوستت دارم !

زرد می شوم ، وقتی می شنوم " دوســــتش داری " !!

  چهارشنبه سوری  راه انداخته ایم... ...

ســـرخی ِ تو از من ،

زردیِ من از تــــو !

همیشه من می سوزم .....

و همیشه تو می پــــری...